Zbliża się sezon studniówkowy, a jak studniówka to polonez. Taniec ten stał się tradycją i dzięki temu każdy z nas (jeżeli chce ;P) ma okazję zatańczyć poloneza choć raz w życiu. Zapraszam do przyjrzenia się jednemu z najbardziej znanych polskich tańców narodowych.
Pierwowzorem znanego nam poloneza był taniec pieszy pochodzenia ludowego (jak to zwykle bywa). Nazywany był chmielowym (XVI/XVII w.). Z czasem zyskał uznanie i popularność na dworach magnackich. Na dworach królów polonez stanowił jeden z elementów ceremoniału dworskiego - była to po prostu parada szlachty przed królem (coś w rodzaju przeglądu wojsk :P). Tańczony jest do dziś, zazwyczaj inauguruje jakieś znaczące bale w tym studniówki.
Inne nazwy z różnych regionów Polski to: taniec polski, chodzony, pieszy, łażony, wolny, powolny, okrągły, starodawny, staroświecki, chmielowy, gęsi, wielki.
Dla przypomnienia poloneza tańczymy w metrum na 3/4. Towarzyszą mu posuwiste kroki wykonywane z gracją. Najbardziej znane polonezy na świecie komponował Fryderyk Chopin.
Może jeszcze warto dodać, że w przeciwieństwie do krewkiego i skocznego mazura polonez powinien wyrażać dostojeństwo i majestat. Chodziło o to, by się jak najgodniej zaprezentować.
OdpowiedzUsuńOgiński napisał swój słynny polonez "Pożegnanie ojczyzny" po upadku Powstania Kościuszkowskiego, który oznaczał trzeci rozbiór Polski. Słowa te miały więc inny sens, niż sugeruje zamieszczony filmik. Ale to nie szkodzi.
OdpowiedzUsuń